Woensdag 9 juni ( 380 km, wisselend bewolkt, 25 graden )
Deze morgen was het erg rustig op de parking. Terwijl men in de fitness rustig bleef verder lopen en steppen, namen we onze tijd om lekker te ontbijten. Daarna gingen we op weg. Het was weer een bewolkte ochtend en we zouden pas na de middag de zon erdoor zien komen. De rit voerde ons langs de kustlijn zuidelijk tot een goede driehonderd kilometer boven Los Angeles. Deze rit was prachtig, maar door het slechte weer lieten we enkele badplaatsen, zoals Santa Cruz , voor wat ze waren. We reden langs Carmel en de "17 mile drive" tussen Monterey en Carmel. Langs deze weg wonen zeer rijke mensen in een mooie erg residentiële omgeving. Op die twintig kilometer langs de kust liggen ook nog eens een vijftal golfterreinen, waarvan één als een van de beste ter wereld wordt beschouwd en reeds een vijftal keer voor de US Open werd gebruikt, waaronder die van dit jaar waar Tiger Woods zijn comeback in maakte. Carmel is dan weer een mondaine stadje waar Clint Eastwood ooit burgemeester van was. Daarna volgde Big Sur, een honderd kilometer lange kuststrook die erg rotsachtig is maar heel mooi om door te rijden.
Tegen drie uur in de namiddag kwamen we aan op onze camping in Pismo Beach. We parkeren er onze camper op enkele meters van het strand. Er is een zwembad en een jacuzzi en de zon schijnt er volop, maar toch brengt het ons niet helemaal tot rust. We merken te veel hoe egoïstisch de mensen in Califonië zijn in vergelijking met andere staten zoals bijvoorbeeld Utah. Het is hier ook een drukke familiecamping en we kennen de prijzen nu al wel een beetje en merken voortdurend dat alles veel te veel kost. Vanavond staat er een lekkere pasta op het menu en gaan we kijken nar Escape from Alcatraz. Morgen volgt onze laaste echte rit en tevens onze laatste camping. Overmorgen brengen we immers de camper weer binnen bij het verhuurbedrijf en beginnen we aan onze terugkeer naar België.
Het strand langs de 17 mile drive
Zie eens hoe blauw die zee
Daar zou ik wel willen gaan wonen...
De zon schijnt altijd iets feller in Californië
Onze mobilhome is maar klein ten opzichte van de doorsnee Amerikaanse mobilhome. Bijna altijd spreken we over een bus zoals deze, die op een viertal plaatsen nog eens naar buiten uitschuift. Vaak hangen ze nog zoals hier een personenauto achter de bus die doodleuk heel de rit erachteraan bengelt en losgekoppeld wordt op de camping. Aan die auto hangt meestal ook nog eens een fietsrek met een fiets of drie ( geraakte niet meer op de foto ). Even geïnformeerd: Dergelijke bus kost nieuw ongeveer $200000, dat is een 160000 euro. Na vijf jaar verkopen ze die weer tweedehands voor $150000. Uit de bagagecompartimenten komen volledige buitenkeukens naarbuiten geschoven om in stijl te kunnen bbq-en. Ook de tuinset in roestvrij staal en de buxusplanten gaat mee op vakantie. Sommige gepensioneerde Amerikanen verkopen tijdens hun pensioen hun vast verblijf om als een zigeuner op deze manier te gaan rondtrekken. De stijgende benzineprijs gooit hierbij wat roet in het eten, want die bussen met bijhorende aanhangsels zuipen behoorlijk wat naft. Onze baby-mobilhome heeft al flink wat bergen moeten verzetten in dit land en dan gaat er probleemloos gemiddeld 35 liter/100km door die V10 motor.
3 reacties:
Hallo beste vrienden,
Het was fijn om nog eens van jullie te horen... Ja, ik krijg zelf al goesting om af te reizen !!
Vele groetjes
Werner
Werner, we hebben een kadootje voor jou mee hehe! Omdat je voor ons zo vroeg opgestaan bent en ons naar de luchthaven hebt gebracht.
Tot volgende donderdag zeker!
Ja wadde, prachtige natuur daar en zo'n benzine slupernede campers zouden de omzet van ASoil hier in België nogal doen stijgen alleen hier in ons apenland benzine te kostelijk en probleempjes op de rotondes vrees ik. Het kort nu wel af voor jullie geniet nog van die paar dagen die jullie resten in de USA en nu ga ik onder de wol kruipen denk ik want morgen election day !!!
Groetjes Stef en Beppie
Een reactie posten