Woensdag 2 juni ( 483 km, licht bewolkt 22 - 35 graden )

Vanmorgen zijn we om iets na zeven bij de indianen vertrokken. Het was vandaag een lange tocht, maar die is zoals steeds nooit vervelend. Elke 20 km krijg je weer een nieuw uitzicht voorgeschoteld. In tegenstelling tot wat we in België gewoon zijn kan je hier probleemloos tot 100 km ver zien. De ene minuut zit je in de woestijn, wat later zit je in de bergen en kom je sneeuw tegen. We hadden ook gedacht dat men in Amerika veel trager reed dan in Europa, maar dat klopt eigenlijk niet. Op de highways mag je steeds 120 km/h, binnen de bebouwde kom mag je 50 km/h en op andere wegen buiten de bebouwde kom mag je 100 km/h, dat is dus sneller dan bij ons. Daar komt nog eens bij dat je op bijna 500 km slechts 4 keer een bebouwde kom tegenkomt van amper enkele honderden meters lang en hoop en al 7 kruispunten en 4 stoplichten. Je gemiddelde snelheid ligt dus veeeeeeeeeeeeel hoger dan in België. De wegen zijn bovendien kaarsrecht en van uitstekende kwaliteit, geen tolwegen en bijna uitsluitend gedisciplineerde en beleefde chauffeurs.
Nog voor de middag kamen we aan in Arches National Park. Weeral een prachtig park. Weeral van die rode rotsen, die ditmaal immense gaten vertonen, waardoor bogen ontstaan van soms enkele honderden meters doorsnee. Zo breed dat ze dus weeral niet op de foto geraken. Na een uur en een half rondrijden in het park en onze boterhammetjes te hebben opgegeten, reden we door naar Capitol Reef National Park. De tocht ging nogal stevig omhoog tot Bijna 3000 meter hoogte de bergen in, tot aan de sneeuwgrens. Een prachtige rit, waarbij men diende op te letten om geen loslopende koeien aan te rijden. Op de 100 km door de bergen zijn we welgeteld 3 andere auto´s tegen gekomen.
Om vijf uur kwamen we aan op onze camping aan Capitol Reef. We hadden geen zin meer om door het park te rijden, maar wilden onmiddellijk onze camper installeren en alles aansluiten. Een goede beslissing, want ook al bleek het zwembad al gesloten toen we net onze zwempakken hadden aangetrokken, was alles er aanwezig om te barbecueën en een kampvuur te maken. Dus maakten we verse aardappelsalade en haalde we wat worsten en een T-bone uit onze vriezer. Een mooie afsluiter van alweer een geslaagde dag.

Klik op de foto om hem te vergroten, dan zie je een klein half naakt manneke zwaaien naar de camera, dat is Kristof.

1,2,3, verbrand

Sneeuwballen gooien op 3000 feet.

Shht, in de camper hierachter slapen ze al.


1 reacties:

Unknown zei

Dag Raphaëlla en Kristof,
Vanavond zijn we wat gaan drinken in de Pink in Tremelo, waar de cafébaas dit jaar voor de 24e keer afreist naar de States. Hij had natuurlijk fantastische verhalen...
Jaja de USA is de moeite, daar twijfelen we niet aan!
Geniet ervan
Werner

Een reactie posten

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner

Subscribe to Amerikareis 2010 by Email